(I) Arayüz Ayrımı İlkesi (Interface segregation principle)

Arayüz Ayrımı İlkesi

many client-specific interfaces are better than one general-purpose interface.

Türkçe;

istemciye özel çok arayüz, genel amaçlı tek bir arayüzden daha iyidir.

veya farklı bir deyiş ile “hiçbir istemci (nesne) kullanmadığı metodlara bağlı olmamalıdır.”

Bu ilke, arayüzleri şişmanlatmak yerine, onları daha özelleştirilmiş biçimde kullanmayı hedefler.

Hem bağlantılı hem de daha mantıklı ve basit olması açısından bir önceki ilkemizdeki verdiğimiz örnekten devam edelim;

Şimdi projemizin büyüdüğünü ve yeni gereksinimlerin eklendiğini düşünerek bu tasarımı biraz daha büyütelim/genelleyelim;

Projemizin taşıtlar ile ilgili olduğunu varsayarak üst sınıflar ekledik ve var olan sınıflarımızı kategorize ettik.
luks sınıfımızı soyut yaptık ve ondan suv ile spor sınıflarını türettik.

Ek olarak üstü açılabilen araçlar olacağını düşünerek arayüzümüze bu yeteneği ekleyerek arayüzümüzü genellemiş olduk.

Peki iyi mi yaptık? Buradaki sorun nerede?

Sorun

Dikkat ederseniz arayüzümüz doğrudan luks sınıfına bağlı.

Yani luks sınıfından türetilen her sınıfa ait tüm nesneler bu yeteneklere sahip olacak/olmalı. spor sınıfına ait tüm araçların üstü açılabilen olduğunu varsayalım.

Peki ya suv sınıfına ait olanlar? Sorunumuz işte burada başlıyor.

Çözüm

Bu sorunu çözmek için yapmamız gereken şey çok basit.
Eğer arayüzümüzü şişirmek/genellemek yerine daha özel arayüzler oluşturursak, onları daha uygun kullanabiliriz. Yani;

Bu basit ama önemli ilkeyi aklımızda bulundurup tasarımımızı özelleştirdiğimizde genişlemeye daha müsait/uygun bir yapı elde etmiş olduk.

Sonraki bölüm: Bağımlılık Ters Çevirme İlkesi